محققان مرکز سرطان Massey واقع در دانشگاه «ویرجینیا کامنولث» به تازگی مشخص کرده‌اند که با اعمال برخی تغییرات روی سلول‌های «لنفوسیت تی»، می‌توان رشد تومور انواع سرطان‌ها را متوقف و از گسترش سرطان به سایر بافت‌های بدن جلوگیری کرد.
«پاول بی فیشر»، پژوهشگر اصلی مقاله اخیر پیش از این پروتئینی به نام IL-24 را کشف کرده بود که به چندین روش مختلف به انواع سرطان‌ها حمله می‌کند. او در انجام این تحقیق با همکاری «شیانگ-یانگ وانگ» سعی داشت تا عامل اصلی پروتئین IL-24 که MDA-7 نامیده می‌شود را با استفاده از سلول‌های لنفوسیت تی به تومورهای جامد انتقال دهد.
فیشر درباره تحقیقات خود گفته:
«فکر می‌کنم زیبایی کاری که ما درگیر آن هستیم، این است که دامنه روش‌های ایمنی‌درمانی را گسترش می‌دهد. همچنین روش ما به سلول‌های سرطانی وابستگی کمتری دارد.»
در این روش پروتئین IL-24 در سطح زیر سلول، به گیرنده‌های موجود در سطح آن متصل می‌شود و به آن‌ها دستور می‌دهد که نسخه‌های بیشتری از این پروتئین تولید کنند. اگر سلول مشکلی نداشته باشد، پروتئین به سادگی ترشح می‌شود و آسیبی ایجاد نمی‌کند. اما اگر سلول سرطانی باشد، پروتئین باعث ایجاد «استرس اکسیداتیو» و در نهایت نه تنها در تومور اولیه، بلکه در میان سلول‌های سرطانی دیگر باعث مرگ سلولی می‌شود.
در کلینیک‌ها این روش شامل استخراج سلول‌های لنفوسیت تی از نمونه تومور موجود در بدن خود بیمار، انتقال پروتئین IL-24 به آن‌ها، رشد میلیون‌ها نسخه از سلول در آزمایشگاه و در نهایت پیوند مجدد آن‌ها به بیمار می‌شود.
محققان همچنین کشف کرده‌اند که مسلح کردن سلول‌های لنفوسیت تی به پروتئین IL-24 باعث می‌شود تا بهتر زنده بمانند و در فضای اطراف توده سرطانی با سرعت بیشتری تکثیر شوند.
پیش از این هم برای ایمنی‌درمانی سرطان از سلول‌های لنفوسیت تی استفاده شده بود. سلول تی کایمر گیرنده آنتی‌ژن نوعی روش درمان سرطان است که مورد تایید سازمان غذا و دارو قرار گرفته و در درمان سرطان‌های پیشرفته خون و سیستم‌های لنفاوی نتایج مثبتی به ثبت رسانده است. اما از آن‌جایی که سلول‌ها سازنده برخی تومورها مانند سرطان پروستات یا ملانوم یکسان نیستند، این روش فقط برای چندین تومور محدود کاربرد دارد. وانگ و فیشر سلول‌های لنفوسیت تی را به پروتئین IL-24 مسلح کرده‌اند تا به صورت گسترده‌تری سرطان‌ها را هدف قرار دهند.