اینتل قصد دارد بار دیگر به عنوان سازنده اصلی پردازنده در سطح جهان شناخته شود و برتری مطلق بازار رایانه را در دست گیرد. در همین راستا نقشه راهی برای خود ترسیم کرده که نشان میدهد این شرکت قصد دارد مسیری فراتر از ساخت پردازندههای مبتنی بر معماری ۳ نانومتری را در پیش گیرد.
مدیران اینتل به تازگی نقشه راه شرکت تحت کنترل خود را به صورت عمومی منتشر کردهاند. در ابتدا اینتل اقدام به تغییر نامگذاری معماریهای بکار گرفته شده در محصولات خود خواهد کرد. برای مثال معماری ۱۰ نانومتری سوپرفین پیشرفته (Enhanced Superfin) اکنون با عدد ۷ شناخته خواهد شد. اگرچه در نگاه اول چنین کاری ممکن است کمی گمراهکننده به نظر برسد و جنبه تبلیغاتی داشته باشد؛ اما در واقعیت نمیتوان عدم استفاده از معماری ۷ نانومتری واقعی را موجب عملکرد نامناسب دانست. در حال حاضر پردازندههای ۱۰ نانومتری اینتل میتوانند عملکردی مشابه با محصولات ۷ نانومتری TSMC و سامسونگ از خود نشان دهند و اینتل نیز در نهایت به سوی معماری ۷ نانومتری حرکت خواهد کرد.
ورای معماری ۷ نانومتری، اینتل در نظر دارد تا با زمانبندی بسیار جاهطلبانه خود، اقدام به پیشرفت پلهای سالیانه در تولید محصولات قدرتمندتر کند. تراشههای سری آلدر لیک (Alder Lake) در پاییز امسال با هستههای ترکیبی پر مصرف و کم مصرف از راه خواهند رسید و پس از آنها محصولاتی مبتنی بر معماری ۴ نانومتری از سری Meteor Lake عرضه می شوند که از طراحی چیپلت بهره میبرند و اینتل از فناوری ۳D Stacked Chip در آنها استفاده خواهد کرد. در ادامه شاهد بهرهگیری از لیتوگرافی EUV با بکارگیری از انرژی بالا در فرایند ساخت خواهیم بود که دسترسی به ترانزیستورهای ۲ نانومتری یا ۲۰ آنگسترومی را ممکن میسازد.
اینتل امید دارد که تا سال ۲۰۲۵ بتواند به فناوری ساخت نودهای ۱۸ آنگسترومی دست پیدا کند و محصولات مبتنی بر آنها را در نیمه دوم دهه میلادی جاری عرضه نماید. اگرچه اندازه نودها نمیتواند معیار صحیحی برای سنجش باشد اما باید اشاره کنیم که یک اتم سیلیکون حدود ۲ آنگستروم پهنا دارد، در نتیجه ترانزیستورهای مورد بحث در ابعاد بسیار کوچکی خواهند بود. نباید فراموش کنیم که برنامه زمانی تعیین شده از سوی اینتل بسیار جاهطلبانه به نظر میرسد و این شرکت در گذشته نیز سابقه عدم دستیابی به هدفگذاریهای خود را در کارنامه داشته است. اما اگر اینتل بتواند به ارقام ذکر شده نزدیک شود، باید انتظار بهبود عملکرد بسیار چشمگیری در دسکتاپها و لپتاپها را در طی دهه آینده داشته باشیم.